آوتاوي شپقي شيوار

 

وختي كه ته دييسم ، فصل بهاري مونم از

جان گرم ، خنده كرم ، شي كرده داري مونم از

 

سوزه ديمي گِزْنَه چينگ مدكه ، كفچو آبو

سوزه نفس كه مبو ، لاخ و تفاري مونم از

 

كوه ديمي كو چمه شي آوتاوي شپقي شيوار

بشور آشور بكه من ، ليله رباري مونم از

 

گلي تيته مويكه ، بلبلي ناجه مويكو

گلي شرمي مدلا ، مست و خوماري مونم از

 

اشته چمي كو ويوار اسرگي دا از بوينم

خشكه سال ، كوه ديمي كو ، پچكه لاري مونم از

 

زوني كا عيشوه ويكه ، لوي كو خنده بنشا

نه كه اخمون ويكري! گزنده ماري مونم از

 

اشته ناجن مدوست وختي منه قر كري شي

«شته اولستي‌» موا ، هر پشه داري مونم از

 

برون به پايزه شوون «فردوسي»نه گف آمونن

اشته خلبتي بِه راه عين تلاري مونم از