خساره چمه دل

شنار ام تنخایی کو تنگ و خساره چمه دل

شادی و قورصه و خنده کو بیزاره چمه دل

حاج حاجی وختی که آ که بره کو لونه گره

قورصه نی من ویراشو عین بهاره چمه دل

کوه و دشت و دومنی بگردی ته حفصله نه

گونله ویدار شیته آهوشی شکاره چمه دل

باغی کا گردی سوه نه ته چینی ترشه انار!

نزونی ام داری خاله کو شاواره چمه دل

سرده سوجه ژنه سیلله موسی شی که کچی را

کلاگاه کش مدکه جیکی شیواره چمه دل

یادما وختی که از مانگی نه گف گف آمونیم

تلاری سری هنی چم اینتظاره چمه دل

هنی بای ام موئه بندون وا آدی مسته کیجه

کن وری آی ته بوا؟ مست و خوماره چمه دل

همه شون سقه داری تکیه آدن وا ناری کو

تنه وام دل مدوست چکه دیواره چمه دل

یاری وینم وختی از خلکی نه دس به دس دری

بلوره آوینه شی خرد و خشاره چمه دل

«فردوسی »دردی اگم چمچه نه عیار بکری

پوسته اجار ، مثل پرزنی شیواره چمه دل